Ինչ է շահել Հայաստանը գտնվելով Ռուսաստանի կազմում: Նախ, ամենակարևորը: Գտնվելով Ռուսաստանի կազմում Արևելյան Հայաստանի հայ բնակչությունը խուսափել է Թուրքիայի տիրապետության տակ մնացած Արևմտյան Հայաստանին ու նրա ժողովրդին բաժին հասած ողբերգական ճակատագրից, չի ենթարկվել ցեղասպանության:

Մկրտիչ Սարգսյան գրողի, զինվոր զավակի գրավոր ու բանավոր կյանքը տեսնելով, առավել լավ հասկացա, որ ստեղծագործել, չի նշանակում ստեղծել կամ էլ հորինել: Ճշմարիտ գրողը ոչ թե չեղած բանը ստեղծող-հորինող է, այլ պարզապես եղածը հայտնաբերող: Եվ քանի որ մարդը ստեղծված է Աստծո պատկերով ու նմանությամբ, մարդկայինից բացի, կրելու է աստվածային, նույնն է թե ասեի` Աստծո բնությունը: Դա այդպես է, այլապես մարդացյալ Աստված Հիսուս Քրիստոսը չէր ասի. «Ինձ նման եղեք», այսինքն՝ ինձ նման մարդ եղեք, որպես մարդ ինձ նմանվեցեք: ՈՒրեմն, հնարավոր է այս աշխարհում գտնվելով, գործել աստվածային բնությամբ: Ոչ միայն գործել, այլև ապրել աստվածային բնությամբ: Առաջին մարդ Ադամը հնազանդ չգտնվեց, երկրորդ մարդը, որ Հիսուս Քրիստոսն է, Հորը հնազանդ մնաց մինչև վերջ, և այդ հնազանդությամբ էլ հաղթեց աշխարհին:

Ինչքա՜ն իրենց ավտոյով մահ մանածող կա Հայաստանի ճանապարհներին: Նախկինում 150 հազար դրամով էին վարորդական «պրավա» գնում, հիմա, երևի, կրկնակի թանկ է...

Առաջարկեցի, որ շաբաթական թերթի մեկ էջը տրամադրենք հոգևորին: Ասաց՝ ինքդ էլ տնօրինիր և բացեցինք ԽՈՐԱՆ էջը, որ ուղարկում էինք նաև բանտարկյալներին:

Սամվել Վարդանյանի գրավը վճարելու համար հայտարարված դրամահավաքն ԱՎԱՐՏՈՒՄ ԵՆՔ։

Անշնորհակալ գործ է, պատմականորեն լիակատար կերպով մերժված: Դա է ապացուցում մեր անցած 300 տարվա պատմությունը:

Մեծ սիմվոլիզմ կա Երևանում ծառահատման մեջ. հուդաները կտրում և արմատախիլ են անում` 1. Արևելյան սոսիները, որոնք Հայաստանում անհիշելի ժամանակներից համարվել են սրբազան ծառեր։ Օգտագործվել է նաև քրիստոնեական եկեղեցիների, վանքերի, ջրաղացների բակերը կանաչապատելու համար։ Սոսյաց անտառի նվիրյալ դյուցազունն էր համարվում հայերի նահապետներից մեկը՝ Արամը։ Արա Գեղեցիկի թոռ Անուշավանը կրում էր Սոսանվեր մակդիրը։ Հայաստանի հնադարյան մայրաքաղաք Արմավիրում գտնվող Անահիտ աստվածուհու մեհյանը շրջապատված էր Սոսյաց հռչակավոր անտառով;

Յուրաքանչյուր մարդ` նույնիսկ նա, ով մեծ գործեր է անում, վախ է զգում: Խիզախ է ոչ թե նա, որ չի վախենում, այլ նա, ով, չնայած վախին, առաջ է գնում: Վախը պատկերացումն է հնարավոր անցանկալի իրադարձությունների մասին: Որքան վառ են այդ պատկերացումները և հաճախ են ի հայտ գալիս, այնքան ավելի ուժեղ է վախը...

Իրական և պատմական Հայաստանի թեզը մի ողջ նարատիվ է, որն ունի սցենարային և իմաստային ազդեցության մի ողջ պլան: Այդ պլանի էական բաղկացուցիչ մասերից մեկը Հայոց ցեղասպանությունը «պատմական Հայաստանի» մեջ տեղավորելն ու զմռսելն է:

Ձմեռն անցավ, եկավ գարուն... ՈՒ թեև ապրիլ ամիսն էլ կիսվեց, սակայն ողջ ձմռան ընթացքում Կարապի լճում գործող սահադաշտի հետքերը մնացել են, և ու՞մ են սպասում: