Ալեպոն ցույց է տալիս՝ ինչ է ուզում Պուտինը Սիրիայում

Ալեպոյի վրա Բաշար Ասադի նոր կործանարար հարձակումից հետո կարելի է համարել, որ հրադադարը Սիրիայում համարյա թե վերացել է՝ The Financial Times-ում գրում է Դևիդ Գարդները: Մոսկվան զենքի վիթխարի խմբաքանակներ է մատակարարում Սիրիային, ջանում է «սև ցուցակում» ներառել իսլամիստական երկու ապստամբ խմբավորումների՝ «Ջայշ ալ Իսլամին» և «Ախրար ալ Շամին», իսկ այդ խմբավորումները իրենց ներկայացուցիչներն ունեն Ժնևի բանակցություններում:
Թեպետ Պուտինը միշտ հավատացնում էր, որ Ռուսաստանը միջամտել է իրադարձություններին անցումային շրջանի պայմաններ ստեղծելու համար, որը վերջ կդնի Սիրիայի կոնֆլիկտին, փաստերը վկայում են, որ Ռուսաստանն այլ խնդիր է լուծում՝ ապահովել, որ բոլոր փոփոխությունները կատարվեն միայն Ասադի վարչակարգի առաջարկած պայմաններով: Մոսկվայի հռչակած ԻՊ-ի դեմ պայքարը երկրորդ պլան է մղվել, թեպետ ԱՄՆ-ը և նրա դաշնակիցները երբեմն ենթադրում են, որ արդյունքում Ռուսաստանը կմիանա ջիհադիստական սպառնալիքի դեմ ընդհանուր ճակատին: Արևմտյան քաղաքականության կենտրոնում պարադոքս է՝ ԱՄՆ-ը և եվրոպական երկրները հիմա ԻՊ-ի դեմ պայքարն ավել կարևոր խնդիր են համարում, քան Ասադի հրաժարականը, ինքը՝ Ասադը եռանդուն ոչնչացնում է ընդդիմադիր ուժերին, որոնց աջակցում են Արևմուտքը, Սաուդյան Արաբիան, Թուրքիան և համարյա ձեռք չի տալիս ԻՊ-ին: Ի հավելումն՝ Ալեպոյի պաշարումը և ապստամբների մեկուսացումը Թուրքիայից ստացվող մատակարարումներից կհարուցի փախստականների նոր ալիք: Դա Պուտինին նոր բոնուս է տալիս՝ հարուցելով եվրոպացիների նոր խուճապը ԵՄ ուղևորվող միգրանտների առաջ:
Դևիդ ԳԱՐԴՆԵՐ, Financial Times

Հ.Գ. Ռազմական և քաղաքական փորձագետները քանիցս նշել են, որ Լեռնային Ղարաբաղի շփման գծում ադրբեջանական սադրանքը սկսվեց, երբ Ռուսաստանը պաշտոնապես Սիրիայից հեռացել էր: Գուցե այդպես է, գուցե ոչ, առաջին իսկ պահից պարզ էր, որ Մոսկվան չի կարող Սիրիայից իրականում դուրս գալ, այլապես կստորագրեր Բաշար Ասադի պաշտոնանկության ոչ պաշտոնական հրամանագիրը և կկորցներ Մերձավոր Արևելքում ձեռք բերած դիրքերը: Որոշ զորամիավորումներ հրապարակային ու ցուցադրական հեռացան, մյուսները ուղևորվեցին Սիրիա՝ առանց լրատվամիջոցների, բացի այդ՝ Մոսկվան լիուլի զենք է տալիս Բաշար Ասադին: Հետո էլ հարցնում եք՝ ինչո՞ւ են ուշանում Հայաստանին հատկացված զենքի մատակարարումները:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ