Պատերազմի ուղին ընտրելով` Էրդողանն ամեն ինչ կկորցնի

Ծայրաստիճան կարճ ժամանակահատվածում Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայյիբ Էրդողանն ամեն տեղ թշնամիներ է ձեռք բերել, և այժմ, երբ Անկարան հայտնել է սիրիական հակամարտությանն ուղղակիորեն միջամտելու որոշման մասին, նրա ագրեսիվ արտաքին քաղաքական գիծն իր գագաթնակետին է հասել, Tagesschau-ի համար մեկնաբանություններում գրում է գերմանացի լրագրող Ռեյնարդ Բաումգարտենը: Թուրքիայի արտաքին քաղաքականությունը ձախողումների հերթագայություն է, առաջին քայլերն արվել են Մոսկվայի հետ հակասությունների և Վաշինգտոնի դաշնակիցների հետ վեճերից շատ առաջ: Սիրիայի նկատմամբ Էրդողանի պլաններն ի սկզբանե կարճատես էին, նա որոշեց խաղադրույք անել սուննի արմատական խմբավորումների և Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադին անպայման տապալելու վրա: Մի քանի տարի Թուրքիան ամեն կերպ աջակցում էր Հալեպի տարբեր հատվածներում Ասադի հակառակորդներին` հուսալով, որ վաղ թե ուշ նրանք իշխանության կգան Սիրիայում: Երբ կառավարական զորքերը Ռուսաստանի աջակցությամբ գրավել են շրջանը և «դավադիր համաձայնության են եկել» Էրդողանի կատաղի հակառակորդների դեմ, Անկարան հասկացել է, որ իր հույսերը հօդս են ցնդել: Սիրիա ցամաքային զորք մտցնելու վերջին որոշումը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ Էրդողանի վերջին հուսահատ փորձը` փոխհատուցել սեփական անհաջողությունները: Թուրքիան Էրդողանի ինքնավստահ պահվածքի զոհն է դառնում, որը նրա համար իսկական աղետի կվերածվի: Թուրքիային ներքաշելով սիրիական հակամարտության մեջ` Սաուդիան Արաբիայի կողմից, Թուրքիայի նախագահն իր երկրի համար ամենավատ սցենարն է խաղարկում, Անկարան ամենայն հավանականությամբ պարտվածների շարքում կլինի: Փորձելով հետ բերել տանուլ տվածը և ընտրելով «պատերազմի ուղին»` Էրդողանը կարող է ամեն ինչ կորցնել և ստեղծված իրավիճակում միակ բանական ելքը կարող է լինել Թուրքիայի վերադարձը խաղաղ քաղաքականությանը. քրդերի հետ բանակցությունների վերսկսումը և միջազգային ասպարեզում իր վարկը վերականգնելու ձգտումը:

Մեկնաբանություններ