Սալջարդ. Կարո Վարդանյան

Ակամա ներկա եղա այդ պատգամավորների բանավեճին ու նորից համոզվեցի, որ մենք երբեք իրար չենք հասկանալու: Տերն էն գլխից է մեր լեզուները խառնել: Մեկը նախկին քաղաքագետ էր, մյուսը՝ նախկին մսավաճառ: Ամեն ինչ սկսվեց քաղաքագետից.

- Դու պիտի հասկանաս, որ մենք նորից հայտնվել ենք ռուսական մուրճի ու թուրքական սալի միջև: Այստեղ ընտրության խնդիր չկա, մենք չենք կարող ընտրել մուրճը կամ սալը, մենք դրանց միջև ենք:
- Այնուամենայնիվ, ես նախընտրում եմ ուկրաինական սալը:
- Ուկրաինական սա՞լը որն է:
- Սխտորովը. արաղի հետ աննման բան ա, պիտի փորձես:
- Ա՛յ ընկեր, ի՞նչ հիմարություններ ես դուրս տալիս: Ի՞նչ ուկրաինական սալ: Այդպիսի հասկացություն չկա՛: Կա միայն ռուսական մուրճ ու թուրքական սալ:
- Էլի նույն քյալն ես, ու միշտ էլ քյալ ես մնալու: Թուրքը ի՞նչ գիտի խոզն ինչ ա, որ իմանա սալի ղադրը: Ի՞նչ թուրքական սալ: Էն էլ ասեմ, որ էս պատերազմը սալի համար սկսեց: Ռուսն ու բելառուսը լավ գիտեն, որ իրանց սալը ուկրաինականին չի հասնի ու դրա համար սկսեցին հարամել Ուկրաինան:
- Չէ, դու լրիվ անասուն ես...
- Էլ ո՛չ մի բան չեմ ուզում լսեմ, ես քեզ բլոկում եմ:
- Բայց մենք ֆեյսբուքում չենք, ո՞նց ես բլոկում:
- Ուրեմն անջատում եմ քո խոսափողը:
- Բայց մենք Ազգային Ժողովում էլ չենք:
- Բա որտե՞ղ ենք:
- Ռուսական մուրճի ու թուրքական սալի միջև:

Մեկնաբանություններ