ԱՍՈՒՄ ԵՆ...

...թե Անկախության 20-ամյակի առիթով ԱԺ պատգամավորների մի մասին Մխիթար Գոշի անվան մեդալով պարգևատրելը ահավոր կրքեր է բորբոքել ԱԺ-ում: «Գոշը, հաստատ, գերեզմանում շուռ եկավ». մեկնում են ԱԺ-ում մեզ հանդիպող պատգամավորները, որոնք ոչ էլ թաքցնում են իրենց վրդովմունքն ու վիրավորանքը Հովիկ Աբրահամյանից. այդ նա է որոշել, թե ով պետք է մեդալվի, զանգել ֆրակցիաներ ու ասել է. «Մտադիր եմ սրան-սրան մեդալել, ի՞նչ կարծիքի եք»: Հո չէի՞ն ասի` նետ, Արգամիչ, չի կարելի:
Ավելին` մեզ հանդիպած «վիրավորներն ու գերիները» կարծում էին, որ, մյուս կողմից էլ, մեդալ տալու այդ «ռիտուալը» վիրավորանք էր հենց այդ օրն ընդունելություն կազմակերպած Սերժ Սարգսյանի համար, որովհետև ի՞նչ է նշանակում հենց առաջինը մեդալ տալ օրենսդիր` «սարսափելի» ակտիվ աշխատանքի և, մանավանդ, ժողովրդավարության զարգացման համար… Վարդան Այվազյանին, որը ժամանակին կուսակցական կարգապահությունը չհարգելու, ՀՀԿ գիծը «քանդելու» համար նկատողություն էր ստացել նույն Սերժ Սարգսյանից, ՀՀԿ գործադիրի` ծերակույտի կողմից: «Վիրավորյալ-գերիների» հաջորդ պատճառաբանությունն էլ այն է, որ իրական, երկարատև օրենսդիր աշխատանքով զբաղվածները լիովին անտեսված ու արհամարհված են ԱԺ-ում: Եվ վերջապես, ուղղակի նոնսենս էր` չորս գումարումների պատգամավորներից, որոնց մեջ նույնքան վաստակաշատ ինտելեկտուալներ կան, առանձնացնել այսօրվա կուշտ, տառկապ անելու անընդունակ շատերին:
Դա էր թերևս պատճառը, որ Սերժ Սարգսյանը մեդալները տալուց հետո «մաքրվեց», ասելով` ես կապ չունեմ, իրենք են որոշել էդ ամենը:

Մեկնաբանություններ