Ըստ Հին օրենքի, շնացողներին քարկոծում էին:
Հիսուսի մոտ բերեցին մի շնացող կնոջ և ասացին.
- Մեզ պատվիրված է նմանին քարկոծել, դու ինչ ես ասում:
- Ձեր միջից անմեղը թող առաջինը քար գցի,-ասաց Հիսուս:
Եվ քարկոծողները Աստծո առաջ հիշեցին, որ իրենք ևս հանցապարտ մարդիկ են և առանց քարկոծելու, քարերը վար թափելով, հեռացան:
Եվ Հիսուս շնացած կնոջն ասաց.
- Ես ևս քեզ չեմ դատապարտում, գնա և էլ մեղք մի գործիր, որ ավելի չար բան չպատահի քեզ:
Հիսուս օրենքը չմերժեց, այլ տեղփոխեց հոգևոր դաշտ:
Նոր Կտակով քարկոծումը փոխադրվեց հոգևոր դաշտ, մարդն ինքն է իր մեղքերը քարկոծում՝ ապաշխարության խոսքերով, խոստովանելով Աստծուն:
Նարեկը խոստովանությամբ ինքնաքարկոծման համաքրիստոնեական ակնհայտ օրինակ է:
-Խոստովանենք մեր մեղքերը Աստծուն` Նա կազատի մեզ դրանցից և համազգային, համամարդկային մեծամեծ մեղքերից ու դրանց հետևանք փորձանքներից:
Մաքսիմ ՈՍԿԱՆՅԱՆ