Պարը քարացավ...

Մի պահ պարը քարացավ:

Օդում քարացան նաև Յարխուշտայի զարկերը:

Այդ պահին Հայոց պարի մերօյա Քրմապետ Գագիկ Գինոսյանի հոգին արդեն սավառնում էր Հայկական լեռնաշխարհի վրայով և գարնան արևոտ շարմաղ անձրևի պես մեր դյուցազնական պարերն էր շաղում կարոտյալներին:

Փշրվեց Գագիկ Գինոսյանի կյանքի մեծ ժայռը, բայց նրա ոգեղեն բեկորները դեռ երկար մեզ հայ կպահեն: Նա Հայոց պարի թագադիր ասպետն էր, Քրմապետը, հրամանատարը, ում այրուձի զինվորները Հայոց պարերն էին:

Հեթանոս հայերը Տերնդեզի ծես ունեին, որտեղից մարդիկ վառվող թոնրից կերոններով կրակ էին տանում իրենց թոնիրներին ու օջախներին, որ սրբազան հացը միշտ արդար մնա, օջախները՝ շեն, բանակը՝ հզոր: Գագիկ Գինոսյանն այդ հեթանոս թոնրի սրբազան կրակն է, որ ոգի ու շունչ էր տալիս, արթնացնում ու շարունակում գենետիկ հիշողությունը, որ հարատևի սերունդների սրբազան կապը:

Իմ սիրելի Էրգրացի եղբայր Գագիկ, միտքս Յարխուշտայի զարկերի պես քարացել է օդում, բառերը թաքնվում էին ինձանից, աչքերիս թաքուն խոնավությունը ներսում մնաց: Առաջին ու վերջին անգամ դու մեզ մոլորեցրիր, մեր պարի Սասնա Ծուռ:

Պարի ժամանակ ձեռքիդ դանակը քո Թուր Կեծակին էր, որոնում էիր Քուռկիկ Ջալալուն, Շաղգամի արտի պառավը զենքերի տեղը դեռ չէր ասել:

Շարունակի՛ր ճախրանքդ, սավառնի՛ր, Գագիկ Գինոսյան, զի դա է քո արվեստը:

Վրեժ ՍԱՐՈՒԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Մեր հավերժախոս Մգրոն (այսօր Մգրոյի ծննդյան օրն է)
• Անճարակության փյունիկապաշտներ ենք
• Մեր հավերժախոս Մգրոն
• ՈՒ՞ր ես, Չարենց... (նոյեմբերի 27-ը Չարենցի հիշատակի օրն է)
• Աշնան ծառերը
• Մոլորյալ մատաղացուն
• Հայոց երգի երախտավորը
• Ո՞վ է հիշում
• Ջուրն իր ճամփան դեռ չի գտնում
• Համբոյի հերթական նամակը Գիքորին
• ՈՒ՞ր ես, Չարենց
• Խաչիկ Դաշտենցի ծննդյան օրն է
• Ինչու՞ Դաշտենցը պանթեոնում չէ
• Դեր Զորի ոսկրացավը
• Հրանտ Թաթոսի սիմֆոնիան
• Հայոց արժանապատվության ասպետներին
• Հրաչ ջան, այսօր շատերը մի քիչ հացով ու մի քիչ գինով կխոսեն քեզ հետ
• Տաճարն օծվեց հայավարի
• Ափսո՜ս, Էդվարդ Սասուն
• ՈՒ՞ր ես, Չարենց

Մեկնաբանություններ