Մարդ արարածն ինքն է ընտրողը բարի՞ն, թե՞ չարը

Մեկը ծնվում է, մյուսը՝ մեռնում, մեկն ամուսանում, իսկ մեկ ուրիշը՝ արդեն բաժանվում:

Մեկն առավոտյան աշխատանքի է արագ շտապում, իսկ մեկ ուրիշը առավոտյան է տուն վերադառնում:

Մեկն առավոտյան արթնանալուն պես Աստծուն է հիշում՝ փառաբանելով այդ օրվա համար, իսկ մեկ ուրիշը դեռ իր անկողնում, դժգոհությամբ է օրն իր սկսում:

Մեկն աղոթում է, մյուսն՝ անիծում:

Մեկն անոթի է, անտուն ու աղքատ, բայց շնորհակալ է այդ օրվա համար, իսկ մյուսն էլ կուշտ է, դղյակներ ունի, հարուստ է այնքան, որ կուրացել է փառքի փայլերից, բայցև դժգոհ է, վախկոտ, սնապարծ:

Մեկը հոգին է իր կյանքով լցնում, մեկ ուրիշն էլ իր մարմինն է սնում:

Մեկը մնայուն ընտրության կողմն է, իսկ մեկ ուրիշն էլ՝ անցողիկ ու սին:

Մեկն իր բարիքով հավերժ կառուցում, իսկ մեկ ուրիշն էլ հենց իր նախանձով անվերջ կործանում:

Անվերջ են նման համադրություններն աշխարհում մեր այս, բայց մարդ արարածն ինքն է ընտրողը բարին, թե չարը, փառք տուր ամեն օր Արարիչն Աստծուն, օրդ կլցվի սիրով երկնային:

Տեր Միքայել քահանա ՆՈՒՐԻՋԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ