Այլոց ինֆարկտից մահացողները. Արգամ Պողոսյան

Իմ երջանկահիշատակ համագյուղացուց մի թևավոր խոսք է մնացել շրջանառության մեջ, որը երեկ հիշեցի «Ռուսաստանի մոտալուտ պարտությանը» սրտատրոփ սպասող և այդ պարտությունը ցնծությամբ նշելու պատրաստ հայ «արևմտամետ քյարփինջների» էյֆորիկ դրսևորումների հետ կապված: Իմ երջանկահիշատակ հայրենակիցն ասել էր. «Մի տարի ինձ ինֆարկտ խփեց՝ 4 հոգի մահացան». այսինքն, իր մահվանը սպասող 4 հոգի չեն կարողացել հաշտվել իր ինֆարկտ տանելուց հետո կենդանի մնալու մտքի հետ և, չդիմանալով «վշտի ծանրությանը», կնքել են իրենց մահկանացուն:

Այժմ, երբ Ռուսաստանին նույնիսկ «ինֆարկտ էլ չի խփել», այլ «թեթև ջերմություն» ունի, մեր «արևմտամետ քյարփինջները», բան ու գործները թողած, սպասում են նրա «մահվանը», մտածելով, որ մոտենում է իրենց աստեղային ժամը, և վերջապես իրենք կստանան իրենց երազած հնարավորությունը՝ ամբողջ ծավալով հավատարիմ շան պես ծառայելու իրենց արևմտյան տերերին և ավելացնելու իրենց հատկացվող թուլաբաժնի չափը: Բոլորի մեջ առանձնանում է մի «քյարփինջ», որի գործողությունները, նողկանքից բացի, որևէ այլ զգացում չեն առաջացնում:

Հիմա, էս երկու օրը մտածում եմ, որ սրանք ևս՝ այս «արևմտամետ քյարփինջները», երբ հասկանան, որ «Ռուսաստանի մահման մասին լուրերը սաստիկ չափազանցված էին», միգուցե չդիմանան «վշտի ծանրությանը», կիսեն երջանկահիշատակ հայրենակցիս մահը երազող այն 4 հոգու ճակատագիրը և հանկարծամահ լինեն:

P.S. Լինեն էլ լինեն, դրանից Հայ ազգն ու Հայաստանը ընդհանրապես վնաս չեն կրի, ընդհակառակը, օգուտ կլինի՝ մի քանի առանց աչք թարթելու Հայրենիքը վաճառելու պատրաստ шакал-ներ կպակասեն երկրի երեսից, անկեղծ ասած:

Մեկնաբանություններ