Աշխարհի վերջը Վանաձորում

Մեկշաբաթյա ՏԻՄ թատրոնն ավարտվեց նոտար Մամիկոն Ասլանյանի քաղաքապետությամբ Վանաձորում: Մինչև ավագանու առաջին նիստը բոլոր քննարկումներն ու համաձայնագրերը զրոյացան ավագանու չորս անդամի հօգուտ ՀՀԿ-ի քվեարկությամբ: Ագաթա Քրիստիի դետեկտիվ տաղանդը պետք չէ գտնելու «հրաշալի քառյակին»: Գուցե տարօրինակ է, որ արդեն Հեղինե Բիշարյանը հայտարարել է, որ ՀՎԿ-ում պետք չէ «անբարոյականներ» փնտրել, ԲՀԿ-ից Վահե Էնֆիաջյանն էլ «Ֆեյսբուքում» հայտարարեց, որ ԲՀԿ-ն համաձայնագրին հավատարիմ է մնացել և միայն «Լուսավոր Հայաստանը» չի ասում, որ իրենց ավագանիները իրենց թեկնածուի օգտին են քվեարկել: Առաջին արարն ավարտվեց:

Ու այնքան բուռն էր առաջին արարը, որ թվում էր՝ քաղաքապետի ընտրությամբ ամեն ինչ վերջանում է՝ պատերազմն ավարտվում է, կողմերը գնում են իրենց տները: Մինչդեռ միանգամայն հակառակն է ու այդ «հակառակը» աշխատանքի ընթացքում ի հայտ է բերելու ՀՀԿ-ի և ՀՅԴ-ի «գաղտնի» երկրպագուներին: ՀՅԴ-ի հետ համաձայնագրով 15 մանդատ ունեցող ՀՀԿ թեկնածուին հետագա որոշումները ընդունելիս ձայներ են պետք լինելու՝ ԼՀԿ-ի, ԲՀԿ-ի և ՀՎԿ-ի: Աշխատանքային քվեարկությունները չեն լինելու փակ ու գաղտնի:
ՀՀԿ-ն վերջին ապացույցը ներկայացրեց ընտրություններում կաշառքի ու վարչական ռեսուրսի գործադրման՝ ո՞րը, ինչպե՞ս ու ինչո՞ւ՝ իրենք ավելի լավ գիտեն: Բայց ՀՀԿ-ն չկարողացավ ապացուցել, որ իր կոալիցիոն դաշնակցի հետ ընտրություններում կարողանում է իրեն պետք եղած թվով ձայներ հավաքել:

«Կրակել» այս անգամ չստացվեց կամ պետք չէր: Ճիշտ նույն կերպ ԼՀԿ-ն, ՀՎԿ-ն ու ԲՀԿ-ն չկարողացան ապացուցել, որ իրենք ընդդիմադիր կուսակցություններ են, որ իրենց խոսքը գործ է ու ընդհանրապես իմաստ ունի իրենց հետ հույսեր կապել, հավատալ ու վստահել: Միևնույն է՝ հարկ եղած պահին իրենք հարկ եղածի պես են քվեարկում: Ընտրողն էլ ապացուցեց իր ընտրական ամնեզիան ու ընտրություններում կաշառվելու ու խաբվելու հակումը: Իսկ մի քանի ժամյա գոռգոռոցը քաղաքական նոր մշակույթի դրսևորում էր՝ նոտարական աշխատանքում կոփված Մամիկոն Ասլանյանը քաղաքապետ ընտրվելուց առաջ իր կազմակերպական ունակությունները ի ցույց դրեց, որոնք հեռակառավարվում էին հեռախոսով, և հետայսու կդրսևորվեն աշխատանքում:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Խոշոր հաշվով՝ ՏԻՄ ընտրությունները նոր Սահմանադրության, Ընտրական նոր օրենսգրքի կյանքում կիրառության ու ԱԺ ընտրությունների շրջագծում էին պտտվում: Սա գլխավոր փորձն էր, որտեղ յուրաքանչյուրը ռեժիսորին հանձնում էր իր դերը: Նույն կարգավիճակում էր հանդիսատեսը, որ նույնպես խաղում էր այս պիեսում:
Հավելեք դերասաններին, որ այդ ներկայացման մեջ զբաղված չէին, բայց ճակատագրի բերումով նույն թատրոնում են ու խաղալու են հաջորդ պիեսներում:
Ռեժիսորները շատ են, իսկ պիեսի հեղինակը նայում է ու ծիծաղում քաղաքական կրկեսի այս տարվա հյուրախաղերի վրա:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ