Մարդ կա, որ տքնում, աշխատում ու աճապարում է, և սակայն առավել ևս կարիքի մեջ է մնում, մարդ էլ կա, որ ծույլ է, օգնության կարոտ, զորությունից զուրկ, աղքատության մեջ թաղված, սակայն Տիրոջ աչքը նրան նայում է բարությամբ, ոտքի է կանգնեցնում նրան իր աղքատությունից, բարձրացնում է նրա գլուխը, և շատերը զարմանում են դրա վրա։ Բարիքը, չարիքը, կյանքը և մահը, աղքատությունն ու հարստությունը Տիրոջից են։
Սիրաքի իմաստությունը
11. 11-14