Միջուկային զսպման հարցերով Անվտանգության խորհրդի նիստում Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ միջուկային տերության աջակցությամբ Ռուսաստանի դեմ ցանկացած ոչ միջուկային պետության ագրեսիան կգնահատվի իբրև հարձակում։ «Որպես Միութենական պետության անդամ՝ Ռուսաստանի և Բելառուսի դեմ ագրեսիայի դեպքում մեզ իրավունք ենք վերապահում միջուկային զենք կիրառել»,- ընդգծել է Պուտինը։               
 

«Լռությունն էլ տարբեր ենթատեքստեր ունի»

«Լռությունն էլ տարբեր  ենթատեքստեր ունի»
06.03.2015 | 12:35

«Կայարան» գրական ակումբի «Երիտասարդ գրողների անթոլոգիան» քննարկվեց գրողների միության բանավեճի ակումբում: Քննարկմանը մասնակցեցին գրականագետներ, գրողներ, և իհարկե, անթոլոգիայի հեղինակները: «Կայարան» գրական ակումբի նախագահ, արձակագիր ՍՈՒՍԱՆՆԱ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԸ մեզ հետ զրույցում նշեց, որ անթոլոգիայում ընդգրկված հեղինակներից շատերը սկսնակներ են, և հատկապես նրանց համար ոչ միայն հետաքրքիր, այլև անհրաժեշտ է գրականագետի, ընթերցողի խոսքը, այսպես ասած՝ հայացքը դրսից. «Քննարկումները գրական ընթացքի անբաժանելի մասն են: Եթե մուտք ես գործում գրականություն, պիտի պատրաստ լինես մասնակցելու գրական այդ և նման պրոցեսների, լսելու և՛ գովասանք, և՛ քննադատություն: Այդ քննարկումների ընթացքում են ծնվում շատ գաղափարներ, դրանց արդյունքում են հղկվում գրողները»:

Կոպիտ, անհարկի գնահատականը կարո՞ղ է գրողին հեռացնել գրականությունից: Ի պատասխան մեր այս հարցի արձակագիրն ասաց. «Կարող ես ընդունել կամ չընդունել այս կամ այն գնահատականը, բայց որևէ մեկի խոսքը չի կարող հիմնաքար դառնալ` գրելու կամ չգրելու համար: Կյանքում այնքան բան կարող է խանգարել` մի օր դու ես հիվանդ, մի օր երեխադ, մի օր լավ-վատ խոսք է հնչում, մի օր էլ` գիրքդ չեն տպագրում, փող չունես, պատերազմ է և այլն: Ինչպես կասեր ժողովուրդը՝ արտը խախուտ, մահանեն՝ կարկուտ: Եթե որոշել ես ծառայել գրականությանը, պիտի որոշումդ լինի վերջնական և հստակ: Քննադատությունը, կողմնակի գործոնները կարող են նպաստել կամ վնասել քո գործունեությանը, բայց դրանք երբեք պատճառ չեն դառնում գրիչը կոտրել-նետելուն, եթե իհարկե դու գրող ես կոչմամբ և ոչ թե մտավորական կամ հանճար ես խաղում»:
Լռությունը նույնպես վերաբերմունք է, նշան, որ ուշադրության արժանի չէ հեղինակը: Անդրադառնալով մեր այս դիտարկմանը` զրուցակիցս նշեց, որ քննադատության լռությունն էլ գրողին սպանելու մի տարբերակ է, ոչ միայն չնկատելու առումով, այլև գրողին իր ընթացքում բացարձակապես մենակ և անորոշության մեջ թողնելով. «Այսօր մենք պայքարում ենք այն բանի դեմ, որ գրական դաշտում ով ասես իրեն փառք է պատվիրում, տղերքով իրար հանճար են հռչակում, չգիտեմ սա գրողներից ում տեղին բնորոշումն է՝ գրական ջեբկիրությամբ զբաղվում: Բոլոր միջոցառումները կամ հոբելյանական տարելիցներ են, կամ շնորհանդեսներ, կամ մրցանակաբաշխություններ. բուն գրական ընթացքին վերաբերող վերլուծություն, քննարկում, խոսք չկա: Դրա պատճառն այն է, որ այսօր մեր գրական միջավայրում կյանքն այնքան քնած է, որ ամեն մեկը իրեն իրավունք է վերապահում գնահատելու, հռչակելու, գրականության պապա խաղալու: Ցանկացած գրիչ վերցնող մտածում է, որ ինքը անշուն գյուղ է մտել… Լռությունն էլ տարբեր ենթատեքստեր ունի. սկսած պրոֆեսիոնալիզմի բացակայությունից, չարությունից, ծուլությունից, վերջացրած վատ կազմակերպված պրոպագանդայով, գրականագետի ճաշակով, անձնական որակներով և այլն»:
Հավելենք, որ «Կայարան» տարեգրքի այս տարվա համարը նվիրվելու է Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին: Լինելու են բացառապես անտիպ գործեր (հատվածներ վեպից, պատմվածք, դիմանկար, էսսեներ): Այս տարի լույս է տեսնելու Սուսաննա Հարությունյանի նոր վեպը, որը նույնպես առնչվում է Ցեղասպանությանը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 994

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ