Ինչի՞ մասին է աղաղակում խուլ ու համրերի աշխարհը

Երևանյան 11-րդ «Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնի «Միջազգային խաղարկային մրցույթ» ծրագրում ընդգրկված Միրոսլավ Սլաբոշպիցկու «Ցեղ» ֆիլմը պատմում է խուլ ու համրերի մասնագիտական գիշերօթիկ դպրոցի առօրյայի մասին: Առօրյա, որ լի է վտանգավոր որոգայթներով, գրված և չգրված օրենքների պարտադրանքներով ու նաև մարդկային անկեղծ մղումներ ենթադրող պարագաներով: Այդպիսի պարագաների բերումով ֆիլմի հերոսը հանդիպում ու սիրահարվում է դպրոցի ազդեցիկ դեմքի հարճերից մեկին` Աննային, ու կանգնում դժվարին ընտրության առաջ:
Ֆիլմի հերոսուհուն` Աննային, մարմնավորած ուկրաինացի դերասանուհուն` խուլ ու համր, չափազանց համակրելի Յանա Նովիկովային հանդիպեցինք ոսկեծիրանյան ասուլիսներից մեկի ժամանակ:
Ներկայացնելով «Ցեղ» ֆիլմը` «Ոսկե ծիրանի» ծրագրերի տնօրեն Միքայել Ստամբոլցյանը նշեց, որ այն դեռևս նախագծային փուլում արժանացել է «Ոսկե ծիրանի» «Ռեժիսորներ առանց սահմանների» ֆորումի մրցանակին և ստացել որոշակի դրամաշնորհ` նախագիծը զարգացնելու համար:
Նկարահանվելուց հետո ֆիլմը հասցրել է արձանագրել որոշակի հաջողություններ, նվաճել է «Քննադատների շաբաթ» ծրագրի Մեծ մրցանակը, France-4-ի «Հայտնություն մեծ մրցանակը», ներկայացվել Կաննի ՄԿՓ-ում, արժանացել Տարկովսկու անվան «Զերկալո» փառատոնի գլխավոր մրցանակին:
Իր խոսքում, որը բացառապես ժեստերի լեզվով էր և մեզ համար հասկանալի ու մատչելի էր դառնում ժեստերի թարգմանիչ Ռոզա Բալեյանի շնորհիվ, դերասանուհին խոստովանեց, որ ինքը շատ շփոթված է, բայց և հավատում է, որ իրենց ֆիլմը հաջողված է ու հավաստում է այն ճշմարտությունը, թե ժեստերի լեզուն կարիք չունի թարգմանության, տակագրությունների, թե այն կարող են հասկանալ, ընկալել բոլորը` թե՛ խուլ-համրերը, թե՛ սովորական մահկանացուները:
Մեր հարցը դերասանուհուն հետևյալն էր. «Ի վերջո, «Ցեղ» ֆիլմն ի՞նչ նշանակություն ունի խուլ-համրերի աշխարհի ներկայացուցիչների համար: Այն բուժական թերապիայի դե՞ր է կատարում, թե՞ ավելի սարսափելի ու ցավագին է դարձնում նրանց խնդիրները»:
Յանա Նովիկովան պատասխանեց. «Մեր ֆիլմը կյանքի մասին է, սիրո մասին, ատելության: Այն ցույց է տալիս, թե մարդիկ ինչպես են ապրում խուլ-համրերի աշխարհում: Ես վստահ եմ, որ այդ մարդկանց համար ամեն ինչ լավ կլինի: Այս ֆիլմն օգնում է մեզ, որովհետև հնարավորություն է տալիս պատմելու մեր մասին»:
«Ոսկե ծիրանի» աշխարհահռչակ հյուր, կորեացի ռեժիսոր Կիմ Կի-Դուկն էլ լրագրողների հանդիպման ժամանակ հատուկ անդրադարձավ Յանա Նովիկովայի անձին և ճակատագրին, նշելով, թե դա պարզապես ապշեցուցիչ, հիացմունքի արժանի փաստ է, որ խուլ ու համր այդ աղջիկն իր մեջ ուժ է գտել հաղթահարելու ֆիզիկական արատը և այդքան հաջող կերպար ստեղծել «Ցեղ» ֆիլմում:

Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Անհամբեր ու սիրով եմ սպասում իր հերթական գրին, ես էդ գրի մշտամնա ընթերցողն եմ
• Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
• Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
• Դերենիկ Դեմիրճյան-145
• «Այս մար­դիկ չեն սի­րում մեր ժո­ղովր­դին, պատ­րաստ չեն նրա հոգ­սը կրե­լու՝ ա­ռանց պարգևավ­ճա­րի»
• «Պե­տու­թ­յու­նը կորց­րել է իր դեմ­քը, և ե­թե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնա­ժամն ա­վե­լի խո­րա­նա, ուղ­ղա­կի կկոր­ծան­վենք»
• «Կա այս­պի­սի մի կար­ծիք՝ հարկ է ստեղ­ծել Հա­յաս­տան ամ­րոց-պե­տու­թ­յուն»
• «Մի բան հս­տակ է՝ այս իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րը պետք է ան­հա­պաղ հե­ռա­նան»
• «Ե­թե մեր մշա­կույ­թը լի­ներ բարձր մա­կար­դա­կի վրա, մենք այ­սօր­վա ող­բեր­գու­թ­յու­նը չէինք ու­նե­նա»
• «Մեր թշ­նա­մու գոր­ծած ո­ճիր­նե­րից ու հան­ցա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րից ոչ մե­կը թույ­լատր­ված չէր ո­րևէ օ­րեն­քով»
• «Ի սկզ­բա­նե մտա­ծել են ար­նա­քամ ա­նել ժո­ղովր­դին, բե­րել-հասց­նել մի վի­ճա­կի, որ հե­տո ա­սեն՝ դե՜, չդի­մա­ցանք, ու ստո­րագ­րեն այս փաս­տա­թուղ­թը»
• «Վեր­ջին տեխ­նո­լո­գիա­նե­րով զին­ված հա­րուստ, ան­պարտ բա­նակ, սե­փա­կա­նին զու­գա­հեռ՝ պե­տա­կան հզոր ար­դ­յու­նա­բե­րութ­յուն պի­տի ստեղ­ծենք»
• «Ե­թե հի­մա ենք գնում փոխ­զիջ­ման, դրա տակ ի՞նչ է են­թադր­վում. ինք­նաոչն­չա­ցո­ւ՞մ, ինք­նաս­պա­նու­թ­յո­ւ՞ն»
• «Աստ­ված մեզ հետ է և մեր ար­դար գոր­ծին զո­րա­վիգ»
• «Պար­տադր­ված պա­տե­րազ­մը, ի­հար­կե, ծանր բան է, բայց մենք պատ­րաստ էինք դրան»
• «Հա­նուն ազ­գի, հա­նուն հայ­րե­նի­քի զոհ­ված­նե­րի հե­րո­սու­թ­յու­նը չա­փա­նիշ­նե­րի փո­փո­խու­թ­յան են­թա­կա չէ»
• «Ինչ­պես Հի­սու­սը, այդ­պես էլ Նա­րե­կա­ցին Աստ­ծուց նե­րո­ղու­թ­յուն է խնդ­րում բո­լո­րիս մեղ­քե­րի հա­մար»
• «Մենք աշ­խար­հի մեջ ենք, ու աշ­խարհն է մեր մեջ. պար­զա­պես, որ­պես գաղտ­նի զենք, ու­նենք Ո­գին, որ մեզ պա­հել ու պա­հե­լու է»
• «Մենք Աս­տու­ծոյ փառք կու տանք, որ հայ­րե­նի­քը կը մնայ հայ­րե­նիք եւ մեր մնա­յուն հաս­ցէն»
• «Կար­դում էի այն ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րի ցան­կը, որ պատ­րաստ­վում են հա­նե­լու դպ­րո­ցա­կան դա­սագր­քե­րից, ու սար­սա­փում էի»

Մեկնաբանություններ