«Հակախորհրդային կինո նկարահանել ոչ ոք չէր կարող, բայց ոչ խորհրդային կինո կարելի էր»

«Ոսկե ծիրան» փառատոնը ներկայացնում է հարգանքի տուրքի ծրագիր` ի պատիվ վրացի ռեժիսոր, կինոդրամատուրգ ՕԹԱՐ ԻՈՍԵԼԻԱՆԻԻ 80-ամյա հոբելյանի: Ծրագրի շրջանակում կցուցադրվեն նրա «Տերևաթափ», «Ապրում էր մի երգող կեռնեխ», «Հովվերգություն», «Խաժամուժ» ֆիլմերը:
«Թբիլիսին հայկական քաղաք էր, ես հայերի շրջապատում եմ ապրել, նրանց հետ օրս լուսացրել, հայերենն իմ ականջներում է: Իսկ այսօր անցնում եմ թիֆլիսյան փողոցներով, և չկա մեկը, ում կարող եմ բարևել, կանգնել, խոսել հետը,- լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Օթար Իոսելիանին:- Այն ժամանակ և մարդիկ էին մարդու նման, և տները` տների, և հարուստ մարդիկ չկային, կարող էինք թեթև խենթություններ անել»: 1980-ից ի վեր Իոսելիանին աշխատում է Ֆրանսիայում: Սակայն, նրա խոսքով, 50 տարեկանում չեն դառնում այլ երկրի քաղաքացի: «Ես նորմալ վրացի տղա եմ»,- նշեց կեսկատակ:
«Երբ գնում ես ինչ-որ տեղից, պետք է հիշես մի բան, որ երբ վերադառնաս, սահմանից դուրս ես լինելու: Ներսում լինելով՝ չես զգում փոփոխությունը»,- ասաց ռեժիսորը, բերելով Բաթումի օրինակը. «Բաթումն այդ ի՞նչ են արել անճաշակ ժուլիկները, ուզում են վերածել Լաս Վեգասի: Սոսկալի է: Ինչ-որ շենք են կառուցել, որ 32 հարկ է, սրճարանը վերջում պտտվում է: Սրճարան գնում ես խմելու համար, ոչ թե նստես, նայես պատուհանին ու զգաս` ինչպես է շենքը պտտվում: Թե ո՞ւմ է դա պետք: Իսկ վերելակը երկու հոգու համար է: Այսպիսի ճարտարապետներ են»:
Խորհրդային շրջանի մասին խոսելիս նշեց, որ այդ տարիներին հակախորհրդային կինո նկարահանել ոչ ոք չէր կարող, բայց ոչ խորհրդային կինո կարելի էր: Ինչ վերաբերում է ներկայիս ռուս-ուկրաինական լարվածությանը, ասաց, որ ռուսական ղեկավարությունը երբեք էլ ջենթլմեն չի եղել, բայց ՈՒկրաինան թույլ է տալիս անուղղելի, ոչ դիվանագիտական, ոչ գրագետ սխալներ` սկսած նրանից, որ արգելվում է ռուսերենի ուսուցումը. «ՈՒկրաինայում տիրող իրավիճակը չգիտեմ, թե երբ կավարտվի: Իրավիճակը շատ բարդ է: Նայած, ով որքան կդիմադրի: Ես քաղաքական գործիչ չեմ և շատ բաներ չեմ հասկանում, բայց գիտեմ, որ երկու կողմերն էլ ճիշտ չեն վարվում»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ