Ինչպես որ փոքրիշատե հասկացաք նաև մեզ, որ ձեր պարծանքն ենք, ինչպես և դուք՝ մերը մինչև մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի օրը։ Եվ այս վստահությամբ էի կամենում նախ գալ ձեզ մոտ, որպեսզի դուք կրկին շնորհ ընդունեք, և ձեզնից գնալ Մակեդոնիա ու վերադառնալով Մակեդոնիայից՝ գալ ձեզ մոտ և ձեր կողմից ճանապարհ դրվել դեպի Հրեաստան։ Իսկ եթե այս բանը մտածեցի, մի՞թե փոփոխամտությամբ վարվեցի և կամ՝ ինչ որ մտածում եմ, մարդկայի՞ն շարժառիթներով եմ մտածում, այնպես որ` իմ կողմից թող այոն լինի այո, և ոչը՝ ոչ։
Կորնթացիների Բ 1. 14-17