Ձեզ ենք ներկայացնում Սևանա լճին վերաբերող վերլուծական հերթական հոդվածը՝ թե ինչու այդպես էլ չիրականացան «Որոտան-Արփա-Սևան» ջրատար թունելով Սևանա լիճ վերջին 12 տարում մոտ 2 մլրդ խմ լրացուցիչ ծավալի ջուր տեղափոխելու իշխանության սին խոստումները։

Մեր երկիրը, ըստ էության, վեց գետերի հովիտներ է, հերթով այդ բոլոր հովիտները ոչնչացնում են: Սյունիքը ոչնչացրել են, հարավից բարձրանում են վերև, շուտով կհասնեն ավելի վերևի` Սյունիքի հյուսիային մասերը, հանրապետության հյուսիսում սկսել էին, հիմա շարունակեցին Թեղուտով: Կենտրոնական մասն էր մնացել քիչ թե շատ մաքուր, որը դեռ մետաղական հանքարդյունահանման վնասը չէր ստացել, սակայն մենք Ամուլսարի ոսկու հանքավայրի շահագործման պարագայում երկու գետավազան` Արփայի հովիտն ու Որոտանի հովիտը, և երկու ձոր կանգնեցրել ենք այդ աղետի առջև:

Սևանից լրացուցիչ ջրառ կատարելը երկսայրի սուր է: Մի կողմում` հողագործն է իր բողոքով, թե դաշտը տապին չորացավ, հնձվեց, մյուս կողմից էլ` բնապահպաններն են «SOS» հնչեցնում, Սևանի հանդեպ հանցագործություն է կատարվում: Այսպես թե այնպես, այսօր խորհրդարանը 77 կողմ, 4 դեմ ձայների հարաբերակցությամբ արտոնեց` ջուր բաց թողնել Սևանից:

Ազգային ժողովը կառավարության առաջարկով հուլիսի 4-ին՝ ժամը 10-ին արտահերթ նիստ կգումարի։

Սևանից 270 միլիոն խորանարդ մետր ջուր բաց թողնելն ու լճի մակարդակի իջեցումը, մասնագետի հավաստմամբ, նորից են խաթարելու լճի էկոլոգիական վիճակը: Եթե մենք մի փոքր բարելավում ենք այս պահին տեսնում լճում, պետք չէ նորից խփել, հարվածել, լիճը հազիվ ուզում է արթնանալ, նրանից այդ ծավալի ջուր բաց թողնելով` մենք Սևանը նորից տանում ենք ճահճացման:

Հունիսի 23-ին կառավարությունը հավանություն է տվել «Սևանա լճի էկոհամակարգի վերականգնման, պահպանման, վերարտադրման և օգտագործման միջոցառումների տարեկան ու համալիր ծրագրերը հաստատելու մասին» ՀՀ օրենքում լրացումներ կատարելու օրենքի նախագծին, որը սահմանված կարգով կներկայացվի Ազգային ժողով:

Հայաստանի Վայոց ձորի մարզում գտնվող Ամուլսարի ոսկու հանքի շահագործման դեպքում բնական (շրջակա) միջավայրին, մասնավորապես` հանքի շահագործման գոտուց դուրս գտնվող հողատարածքներին, Արփա և Որոտան գետերի ջրահավաք ավազաններին և նշված գետերին, ինչպես նաև Սպանդարյանի և Կեչուտի ջրամբարներին, Սպանդարյանի ջրամբարից Կեչուտի ջրամբար ձգվող ստորգետնյա թունելին, հետագայում, հնարավոր է, նաև «Արփա-Սևան» թունելին և Սևանա լճին սպառնացող ամենամեծ վտանգը, ըստ մասնագետների, թթվային դրենաժի առաջացման խնդիրն է:

Ամուլսարի ոսկու հանքի շահագործման ծրագիրը, իրականություն դառնալու դեպքում, շատ մոտ ապագայում հանգեցնելու է տվյալ տարածքում առկա մի շարք բույսերի և կենդանիների (այդ թվում նաև` բույսերի և կենդանիների ՀՀ և միջազգային Կարմիր գրքերում գրանցված) ոչնչացման:

Հայաստանի համար մեծ վտանգ ներկայացնող Ամուլսարի ոսկու (ոսկեբեր քվարցիտների) հանքավայրի շահագործման վերաբերյալ է ստորև ներկայացվող հարցազրույցը իրավաբանական գիտությունների թեկնածու, ՀՀ փաստաբանների պալատի անդամ, «Հայաստանի անտառներ» ՀԿ-ի տնօրեն, Հանրային խորհրդի բնապահպանության ենթահանձնաժողովի նախագահ ՆԱԶԵԼԻ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ հետ:

Ամուլսարի ծրագիրը և՛ որպես ծրագիր, և՛ որպես գործընթաց շատ լավ ուսումնասիրված է: Այս կարծիքին է «ԷկոԼուր» տեղեկատվական ՀԿ-ի նախագահ, կենսաբանական գիտությունների թեկնածու, էկոլոգիական և սոցիալական խնդիրների վերաբերյալ բազմաթիվ հրապարակումների և վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ, «Թրանսփարենսի ինթերնեյշընլ» հակակոռուպցիոն կենտրոնի անդամ Ինգա Զարաֆյանը: