Հուսիկ արքեպիսկոպոսը, որ տարիքով բավականին առաջացած էր, մահացավ: Մահացավ, և հայ գաղութը շատ մտահոգվեց, որ ռումինահայությունը հայ եկեղեցիով պիտի մնա անգլուխ:

Սիրելիներ, եկեք մի պահ նայենք անցյալ և տեսնենք՝ ինչպիսին է եղել կնոջ կյանքը հեթանոսության ժամանակներից սկսած:

Ինձ համար անակնկալ է, որ հեռուստատեսության կողմից այսօր եկել են, որպեսզի ես խոսեմ իմ կյանքի առաջին շրջանի մասին՝ մինչև իմ կաթողիկոս լինելը: Ինձ համար, ինչպես ասացի, անակնկալ է, և նույնիսկ մտածում էի, որ չընդառաջեմ, սակայն մերժել էլ չեմ ուզում, և, քանի որ այդ ցանկությունը կա, սիրով պիտի աշխատեմ ամփոփել իմ մտքերը՝ կանգ առնելով իմ կյանքի այդ շրջանի կարևոր իրադարձությունների վրա, մինչև իմ կաթողիկոսական ընտրությունը:

Մեր եկեղեցին կոչվում է Հայ առաքելական եկեղեցի, ի հիմնավորումն նախնյաց մատենագրության։ Ծանոթանանք հայոց ազգի առաջին լուսավորիչներին` Թադեոսին ու Բարդուղիմեոսին:

Հովհաննես Պապիկյանը «Իրատեսին» տրամադրեց այդ նյութերից՝ մի փոքրիկ նախաբանով, որոնք պարբերաբար կներկայացնենք ընթերցողներին։

Հիրավի զարմանահրաշ է մարդ տեսակի հոգևոր ներաշխարհը։ Նույնիսկ եղել է դեպք, երբ տարանտուլի (սարդի թունավոր տեսակ) խայթոցից մեռնող մարդը, երբ լսել է քնարի հոգեպարար ձայնը, դուրս է եկել մահվան ստվերների ձորից ու շարունակել ապրելը։

Մեր կյանքում լինում են բազմաթիվ իրադրություններ, երբ փորձում ենք հասկանալ երկնային նախախնամության դերն ու կամքը տվյալ իրավիճակում, բայց հաճախ մշուշոտ էլ մնում է, ու չենք հասկանում, թե ինչու չիրականացավ սպասված բաղձանքը:

Հանրահայտ ճշմարտությունը, թե հոգուն երկրային ու զգայական խորհուրդներից ամենամոտը երաժշտությունն է, գիտեն բոլորը, թեկուզ և ենթագիտակցական շերտերում, քանզի մարդուն հոգեհարազատ երաժշտությունը երբեմն կերակուրի նման անհրաժեշտ է լինում թե՛ ուրախության, թե՛ տխրության պահերին։

Ավետարանում դիտարժան է այն տեսարանը, երբ Հիսուսը զրույցի է բռնվում սամարացի կնոջ հետ և ասում. «Ով որ այս ջրից խմի, նորից կը ծարաւի, բայց ով որ խմի այն ջրից, որ ես եմ տալու նրան, յաւիտեան չպիտի ծարաւի։ Իսկ այն ջուրը, որ ես նրան տալու եմ, նրա մէջ կը լինի բխող ջրի աղբիւր յաւիտենական կեանքի համար» (Հովհ 4.13-14):

Հիշո՞ւմ եք Սովետմիության հոգեվարքի ժամանակների «հերոսներից» մեկին՝ էքստրասենս և մոգ ԱՆԱՏՈԼԻ ԿԱՇՊԻՐՈՎՍԿՈՒՆ, ով տարիներով հեռուստաէկրաններից չէր իջնում, զարմացնելով իր միստիկ աճպարարություններով։ Բայց ինչպես անսպասելի հայտնվել էր, այդպես էլ անսպասելի անհետացավ ասպարեզից։