«Եթե խորհրդային տարիներին մի քանի քաղաքներ պահպանում էին մեր ազգային ճարտարապետության տեսակները (դրանք են Աշտարակը, Գյումրին, Գորիսը), ապա այսօր, այդ բնակավայրերը նույնպես ելնելով ընդհանուր վիճակից` աղճատվեցին:
Թվում էր` անձեռնմխելի պետք է լինեն այդ քաղաքները, քանի որ խորը շերտեր ունեին, բայց, ինչպես տեսնում ենք` ոչ»,-ասում է Հայաստանի ճարտարապետների միության նախագահ Մկրտիչ Մինասյանը:
Ճարտարապետն այն կարծիքին է, որ Գյումրու շատ գեղեցիկ շինություններ, որոնք ամբողջովի չփոշիացվեցին 88-ի երկրաշարժի ժամանակ,
կարելի էր վերականգնել, բայց մինչև հիմա նրանց մեծ մասը չի վերականգնվել: Աշտարակն ինչպես որ կար խորհրդային տարիներին, այնպես էլ
մնացել է: Էջմիածնից գրեթե ոչինչ չունենք:
«Գոնե մի քանի փողոց կարելի էր պահել: Պահել մեր սերունդների համար, մեզ համար, որպեսզի համեմատեինք, տեսնեինք ինչ ճարտարապետական ձևերից ենք եկել մեր օրերը` օգտվելով նաև մեր ժառանգությունից: Պահել նրա համար` որպեսզի
զբոսաշրջիկներին ցույց տայինք, հպարտանայինք, որովհետև դրսից եկողի համար, որևիցե նորակառույց շինություն ոգևորություն չի առաջացնում... Մենք մեր ժառանգության հետ շա~տ վատ ենք վարվում»,-ափսոսանք հայտնեց Մկրտիչ Մինասյանը:
Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ